کد مطلب:140283 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:122

مقاله ابومخنف در مقتل
در مقتل ابومخنف آمده است كه چون مركب حضرت خامس آل عبا علیه السلام به زمین محنت بار كربلاء رسید قدم برنداشت هر چه حضرت بر آن هی زد اسب گام از گام پیش نگذاشت امام علیه السلام مركب دیگر طلبید و سوار شد آن حیوان نیز حركت نكرد، فلم یزل یركب علیه السلام فرسا فرسا حتی ركب ستة افراس حضرت شش اسب عوض كرد هیچ كدام قدم برنداشتند حضرت رو به یاران كرد و فرمود:


ای موضع هذه این زمین چه زمینی است؟

عرض كردند: غاضریه است.

حضرت فرمودند: شاید نام دیگر هم داشته باشد.

عرض كردند: بلی شاطی ء الفرات هم می نامند.

فرمودند: اسم دیگر هم دارد؟

عرض كردند: بلی به آن كربلاء هم می گویند.

حضرت فرمودند: آسوده شدم فتنفس الصعداء و بكی بكاء شدیدا و قال:

و الله ارض كرب و بلاء و الله هیهنا یقتل الرجال، هیهنا و الله ترمل النسوان، هیهنا و الله تذبح الاطفال و هیهنا و الله تهتك الحریم فانزلوا بنا یا كرام فهیهنا محل قبورنا.

پس آه سردی از دل پردرد كشید و گریه شدید نمود و فرمود:

بخدا قسم زمین كرب و بلاء همین است، بخدا اینجا مردان ما را می كشند، بخدا قسم اینجا زنان ما بیوه می شوند، بخدا قسم اینجا كودكان ما را سر می برند، بخدا قسم اینجا پرده حرمت ما دریده می شود، پس ای جوان مردان فرود آئید، اینجاست محل گورهای ما....

شعر



بار بگشائید اینجا خون ما خواهند ریخت

آبروی ما به خاك كربلاء خواهند ریخت



بار بگشائید آتش بر خیام اینجا زنند

گرد بر رخسار آل مصطفی خواهند ریخت



بار بگشائید اینجا كوفیان بی حیاء

خون نور دیده شیر خدا خواهند ریخت



سپس حضرت از مركب پیاده شدند و به محض اینكه قدم مبارك امام علیه السلام به


خاك كربلاء رسید خاك تغییر كرد و رنگش زرد شد و از آن غباری برخاست بر رو و موی حضرت نشست.

مؤلف گوید: به روایت مرحوم شیخ مفید در ارشاد نزول اجلال موكب همایونی حضرت ابی عبدالله الحسین علیه السلام در كربلاء روز پنجشنبه دوم محرم الحرام سال شصت و یك هجری بوده است.